De zin van de ommezijde
Mira gaat elke zaterdag naar een tweedehandsmarkt. Ze koopt er nooit iets maar geniet er enorm van in de boeken te bladeren om daarna haar fantasie de vrije loop te laten. Wanneer ze van een man een boek zonder titel en zonder auteursnaam, dwingt ze zichzelf de hele dag om er niet in te lezen. Om twee uur 's nachts wordt haar nieuwsgierigheid haar te machtig. Het lijkt Mira maar een vreemd boek; de eerste pagina's vertonen enkele letters, een landkaart, enkele cijfers en daarna pas begint het eerste hoofdstuk. Op het moment dat ze de bladwijzer over het blad schuift, beginnen de woorden echter te bewegen en voelt Mira dat ze meegetrokken wordt door iets. Zo komt ze aan de ommezijde van de bladspiegel terecht. Daar is de plaats waar ze taal maken en Mira wordt helemaal ondergedompeld in de wereld van letters en cijfers. In deze wereld beleeft ze een heel spannend avontuur.
Het is een ongelofelijk taalvirtuoos boek met heel veel taalspelletjes en doordenkertjes. Er lopen stevige kerels rond die alle werkwoorden sterk willen maken omdat sterke werkwoorden harder werken. Andere mannetjes bepalen de klemtoon in nieuwe woorden en er wordt ook betekenis gegeven aan nieuwe woorden. Het boek is een plezier om te lezen als je van taal houdt, het is gewoon puur genieten van taal op zich. Niet alle taalvondsten zullen echter aanslaan bij de doelgroep van het eigenlijke verhaal, maar het verhaal is op zich avonturlijk en boeiend genoeg om voor veel leesplezier te zorgen.
Daarnaast komen er ook veel leuke rekenfeiten aan bod, kom je voor raadsels te staan en wordt de link gelegd tussen taal en rekenen. Soms gaat dit zelfs tot in het absurde. Hierdoor is het boek heel komisch en humoristisch. Net als Mira raak je als lezer steeds meer vertrouwd met de ongewone taalinterpretaties van de Ommezijde. Na een tijdje begin je jezelf er zelfs op te betrappen dat je ook de neiging krijgt om te spelen met letters, cijfers, woorden en getallen. Ook het spelen met de bladschikking bevordert de inleving in het verhaal. Het bewegen van de woorden en het meegezogen worden zie je echt voor je ogen gebeuren.
Het totaalbeeld van dit boek klopt helemaal. Zo zijn in het eerste deel van het boek de pagina's niet genummerd omdat Mira op dat moment in een tijdloos land verblijft. Deze leuke vondst laat je duidelijk aanvoelen hoe het moet zijn om in een wereld van alleen maar letters te leven.
De illustraties zijn zwart/wit en eenvoudig; ze sluiten heel mooi aan bij het verhaal. Eigenlijk is het minst aantrekkelijke van het boek de cover: op basis van de titel noch op basis van de illustraties kan je vermoeden dat dit zo'n verrassend en rijk boek zal zijn.