Kleine Dikkie, een bijdehands kikkervisje, amuseert zich opperbest in de grote vijver met al zijn vriendjes. Maar als hij op een dag twee pootjes krijgt en later nog eens twee, is hij heel wat minder gelukkig. Als dan ook nog zijn staart verdwijnt, is hij doodongelukkig. Want hij wil niet groot worden. Zijn mama, zijn opa, tante Salamander, de oude garnaal, … niemand kan hem tot bedaren brengen. Tot Dikkie oog in oog staat met een listige waterslang … Dit lieflijke prentenboek (mét happy end) scoort in herkenbaarheid en fantasie, maar mist originaliteit. Het geeft een verheerlijkte omgeving weer en gaat clichés niet uit de weg. De prenten missen vaak wel een gerichte focus. Het verhaal ontwikkelt zich gestaag, terwijl de afwikkeling zich erg snel voltrekt. Boeien doet het niet echt. Een verzorgd prentenboek zoals er dertien zijn in een dozijn. Niet meer, niet minder.