De gele met fluo roze accenten en blauwe titel trekt direct alle aandacht naar dit boek. Ook het hoofdpersonage kan je er direct op terugvinden. Een eenhoorn, niet met de klassieke hoorn, maar met een verfkwast als hoorn. De lezer wordt in het verhaal aangesproken om kennis te maken met een heel bijzonder dier. Een paard met een sprankelende hoorn. Je zou dus denken dat het een eenhoorn in. Maar blijkbaar is niets minder waar. Want de hoorn verandert telkens in een ander voorwerp, waardoor ook de naam van het dier telkens wordt aangepast. En zo leer je onder andere een hou-je-vast-we-gaan-meteen-hoorn, een ik-wou-dat-je-weer-gauw-verdweenhoorn en een thee-in-de-lucht-om-stipt-half-een-hoorn kennen.

En dat is zo ongeveer het enige dat in dit boek staat te gebeuren. Na een hele reeks opsommingen van hoe het dier precies zou heten, wordt er een passende naam gezocht en gevonden. Het is een jij-en-jij-alleenhoorn.

Als je goed tussen de lijnen leest, herken je er een verhaal in over fantaseren en jezelf durven zijn. Wat natuurlijk een mooie boodschap is. Alleen vind ik het jammer dat het boek niet meer is dan een opsomming van mogelijkheden. Sommige zijn best grappig, en goed vertaald. Maar daar blijft het jammer genoeg bij. Meer dan een soms grappige opsomming komt er niet na de felle cover. Daarnaast blijven de illustraties doorheen het hele boek best fel waardoor ze soms zelf iets schreeuwerigs krijgen.