Iris is een jonge meid die het totaal niet kan vinden met haar moeder en ook niet met haar moeders vriend die bij hen woont. Eigenlijk kan ze het met niemand goed vinden, behalve met één jongen, Thurston. Hij is de enige die haar lijkt te begrijpen. Ze zoekt troost in vuur. Maar dan komt het bericht van haar vader dat hij op sterven ligt en hen nog wil zien voor hij dood gaat. Ze vertrekken, hoewel Iris totaal geen zin heeft in een vader die nooit iets van zich heeft laten horen. Maar is alles zoals zij denkt dat het is? Of heeft haar moeder het één en het ander verzwegen? Stap voor stap worden er geheimen uitgesproken en nieuwe gemaakt. Haar vader lijkt veel meer om haar te geven dat ze ooit heeft kunnen vermoeden en hij is vastberaden om Iris' moeder haar verdiende loon te geven.

'Door het vuur' is een boek met verschillende thema's, zoals familie, de geheimen die elke familie heeft,  je niet aanvaard voelen bij de familie die je omringt en hier geen raad mee weten. Iris uit dit door vuur te maken en zich volledig te verliezen in de vlammen. Ze is duidelijk anders dan haar moeder en dit leidt tot grappige confrontaties. Iris is totaal niet materialistisch ingesteld, maar heeft wel een zeer diepgaande gedachten met veel 'tienerbreinkronkels'. Dit wordt zeer mooi verwoord, alsook het gevoel dat ze ervaart wanneer ze naar vlammen kijkt. Doorheen de gesprekken met haar vader kom je heel veel te weten, niet alleen over zijn verleden, maar ook over hun gezamelijk verleden. Geleidelijk aan vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Het zijn korte verhaaltjes binnen het grote geheel. Het taalgebruik is verfrissend, wat de ongewone insteek van een stervende vader goed verteerbaar maakt. Het is een boek dat je beroert, dat je vasthoudt en met 'slechteriken' die zo stereotiep en egoïstisch zijn dat je er probleemloos mee kunt lachen.