De hele klas viert de verjaardag van Victor het konijn. Victor trakteert met overheerlijke worteltaart. Michiel, de draak, propt het hele stuk in één keer in zijn mond. Maar plots laat hij zijn oog vallen op drie omslagen die naast de taart lagen. Wat wil hij er graag eentje van krijgen! Michiel houdt ontzettend veel van verjaardagsfeestjes. Maar zoals hij dacht is er ook deze keer geen uitnodiging bij voor hem. Verdrietig gaat hij naar huis. De volgende dag vraagt hij aan Warre de egel, hoe het was op het feestje van Victor. "Een echte ramp was het", zucht Warre. Tijdens tikkertje heeft Warre iedereen gestoken met zijn stekels. Diezelfde week is ook Warre jarig en hij vreest ervoor dat niemand nog gaat willen komen naar zijn feest.

Michiel laat er geen gras over groeien en geeft direct aan dat hij wel graag wil komen naar zijn feest. Warre is daar blij om maar maakt wel de bedenking dat je met twee niet echt een feestje kan bouwen. Daar weet Michiel wel raad mee! Hij fluistert zijn plan in het oor van Warre. Niet kunnen horen welk plan hij gemaakt heeft? Lees dan snel wat die twee feestneuzen in petto hebben.

Het is een leuk prentenboek waarin kleuters zich zeker gaan herkennen: het geluk van uitgenodigd te worden voor een feest of de teleurstelling dat je niet mag komen. Het uitsluiten van kinderen doordat ze anders zijn maar achteraf het besef dat 'anders' ook leuk kan zijn. 

Het verhaal leest vlot maar heeft toch wat tekst waardoor de kleuters zich al wel een tijdje moeten kunnen concentreren. Gelukkig zijn de prenten redelijk groot en nemen ze meestal een ganse pagina in beslag zodat de prenten de tekst kunnen ondersteunen. Ze zijn grappig en gedetailleerd en mooi van kleur. Mijn voorkeur gaat wel naar een boek dat hoog is in plaats van breed. Dat is handiger in gebruik in de klas om voor te lezen.

Wat me wel  echt stoort aan het boek is dat de namen allemaal 'Vlaams' zijn. Jammer dat er ook geen multiculturele namen gebruikt worden terwijl dit zeker perfect kon wanneer het dieren zijn. Onze maatschappij is zeer multicultureel en ik ken ook geen enkele volledig witte school meer. Vermits dit boek dan eigenlijk ook gaat over geaccepteerd worden zoals je bent, krijg ik wel het gevoel dat er een grote groep uitgesloten wordt. Misschien een tip naar de auteur om er de volgende keer zeker rekening mee te houden.