Carol is gek op het computerspel ‘Drakentemmers’, een virtual realityspel. Met haar partner, de draak Sam, is ze erin geslaagd de sterkste speler van het spel te worden. Het spel gaat offline. Samen met Ceirin, de op een na beste speler en Ellen, een beginnelinge, wordt ze in het spel gezogen. De virtuele werkelijkheid wordt realiteit! Ze moeten een aartsmoeilijke opdracht vervullen – de Vernietiger, die bepaalde zones van het spel vernietigt - verslaan. Het spel uitspelen is de enige manier om het spel én zichzelf te redden. Want wie in het spel sterft, sterft ook in de echte wereld. De toen dertienjarige Emma Maree Urquhart wilde met dit boek het ‘perfecte boek voor de game-generatie' schrijven. Het is dan ook opgevat als een game, met de fantasie en de logica van een game, waar het vooral op snelheid aankomt en (soms noodzakelijke) beschrijvingen er niet toe doen. Zo mis je soms hele stukken, ook al kan je later de draad wel weer oppikken. Dit boek werd een hype in Engeland – meer dan 100 000 verkochte exemplaren. Ik kan mij voorstellen dat jongeren dit soort verhalen best wel kunnen pruimen. Voor heel wat onder hen is virtual reality die echt wordt immers een ultieme droom. Mij kon het echter niet boeien, maar ja, ik ben dan ook geen gamer.