Tijdens een bosloop met Lisa wordt Dax - de vos - door een meute jachthonden in het nauw gedreven. Owen kan hem nog net op tijd uit een hol redden. Deze nare ervaring draagt Dax – de jongen - een hele tijd mee. Het wordt nog erger als zijn beste vriend Gideon een deel van een drieling blijkt te zijn: diens broer Lucas en zijn zus Catherine wonen nu ook op Tregarten, de school waar KOMmers (Kinderen met Onbegrensde Mogelijkheden) door de regering verborgen gehouden worden. Voor Dax breekt een helse tijd aan. Hij moet niet alleen de strijd aanbinden met de angst, maar ook met jaloezie. Met zijn fijne vossenneus speurt hij het gevaar, maar kan het niet helemaal plaatsen. Dat eindigt in een finale, waarbij de leerlingen van de school maar op het nippertje gered kunnen worden. Ik blijf in deze reeks – een mix van de Harry Potter en de Alex Reiderverhalen – een beetje op mijn honger zitten. Het is wel spannend en er zijn heel wat dialogen zodat het boek vlot wegleest. Bovendien is het voor een jonger publiek geschreven. Maar toch ontbreekt er iets.