Als Thomas bij zijn grootouders logeert, gaat zijn opa op een nacht dood. Zomaar in zijn slaap. Thomas ziet hoe zijn oma verloren loopt in het huis en dat zijn mama veel verdriet heeft. Hij kijkt toe en registreert alles vanop afstand. In zijn hoofd beleeft hij opnieuw wat hij allemaal deed met opa.
Een prachtig verhaal over het sterven van een eerst zeer aanwezige grootvader tot een zeer afwezige opa. Via heel mooie schilderijtjes in mooie pastelkleuren en bijpassende tekst krijg je een heel mooi portret te zien van de opa van Thomas. Maar nog meer is hij aanwezig in de paginagrote wat diffuse tekeningen wanneer Thomas herinneringen ophaalt aan opa. Je ziet wat ze allemaal samen deden en opa lijkt soms op een lieve reus. Oma luistert afwezig naar de verhalen van Thomas en de lege stoel wordt nog duidelijker zichtbaar. Maar toch is er troost door hem op die manier weer tot leven te wekken en Thomas wordt er zelf rustig van. Zonder pathos en nergens meligheid is dit een zeer geschikt verhaal om met zeven- en achtjarige kinderen over de dood van een grootouder te praten.