Jason Reynolds en Brendan Kiely zijn twee auteurs die elk in de huid van een Amerikaanse jongen zijn gekropen. Ze hebben samen dit boek geschreven, maar elk vanuit een van de hoofdpersonages. Rashad is een zwarte jongen die op een vrijdagavond te maken krijgt met bruut politiegeweld en hierdoor in het ziekenhuis beland. Quin ziet alles gebeuren, is te verstomd om te reageren en loopt weg. Voordat Rashad het wel en goed beseft, is hij het symbool geworden van raciale ongelijkheid en wordt hij geacht om de demonstratie die op zijn school is ontstaan te leiden. Quinn zijn gedachten schieten alle richtingen uit en hij moet continu kiezen aan welke kant hij staat. Want wat doe je als het politiegeweld gepleegd is door de grote broer van je beste vriend, die eigenlijk altijd als een grote broer voor je geweest is? En moet je doorzetten en vasthouden aan jouw ideeën, ook al gaan die tegen de bevelen van je moeder en coach in?

Hoewel dit boek al in 2015 in Amerika werd uitgegeven, heeft het vier jaar geduurd voordat het in het Nederlands werd vertaald. Het is een geluk dat een uitgeverij zich eraan heeft gewaagd, want het is een boek dat je doet nadenken, je geest open zet en doet beseffen dat het nog lang niet oké is met racisme. Racisme is al veel besproken en het blijft een zwaar thema. Toch zijn de schrijvers erin geslaagd om zonder oordeel of verwijt te schrijven. Ze hebben gekozen om het thema aan te kaarten en de lezer te laten beseffen dat het nooit één probleem is en daarmee uit. Het is een kluwen van recente gebeurtenissen en een onuitwisbaar verleden. Ook persoonlijke geschiedenis en familiebanden spelen een rol in hoe je in een welbepaalde situatie reageert. Dit komt zeer mooi tot zijn recht bij de twee hoofdpersonages. De continue twijfel en gedachtegang over wat er gebeurd is, kun je goed volgen en is volledig te begrijpen. Verder is er de sociale media die vraagt om snel te handelen, kant te kiezen en continue op je hoede te zijn. Dat deze informatie razend snel wordt verspreid, is soms een hulp, soms een nachtmerrie. Maar naast dit gevoelige thema is het ook een geweldig mooi boek over de meningsverschillen tussen ouders en kinderen, over je weg zoeken met vallen en opstaan, over het belang van praten en overleg, over vrienden en familie, maar vooral over het geloof in hoe je zelf het verschil kunt maken.