De achttienjarige Samuel is pas afgestudeerd en slijt zijn dagen met pizza eten en gamen. Op een dag krijgt hij een tekstbericht op zijn gsm waardoor zijn saaie leven een andere wending krijgt: "Geachte Samuel Järvi. Bel zo snel mogelijk naar onderstaand nummer. Het is belangrijk." Samuel belt. Hij krijgt iemand aan de lijn die hem een job aanbiedt. Voor zijn sollicitatiegesprek wordt hij opgehaald en geblinddoekt naar de werkplek gereden. Daar aangekomen moet hij beloven om met niemand over deze opdracht te praten. Samuel maakt kennis met ‘The empty world’, een virtule wereld die spelleiders eigenhandig kunnen creëren. Deelnemers in het spel ervaren deze wereld als echt. In realiteit lopen ze rond in een lege box waar, door middel van een muts met elektroden, alles naar de hersenen wordt doorgestuurd en gecreëerd/tot werkelijkheid gemaakt wordt. Het doel is dit spel in de toekomst als therapie te gebruiken. Samuel wordt gevraagd om als gamer dit spel uit te testen. “Toch zag ik in mijn gedachten het kleine meisje, Emmi, met haar ernstige gezichtsuitdrukking en haar droevige ogen. Het voelde niet goed als ik eraan dacht dat zij op een ochtend wakker zou worden in een lege wereld, zonder te weten dat alles draaide om een spel dat getest werd.” Samuel beslist om niet op het aanbod in te gaan. Maar wanneer hij ontdekt dat zijn ouders een enorme schuldenberg hebben beslist hij  om de job toch aan te nemen. Met zijn loon kan hij zijn ouders van hun schuld afhelpen. Maar welke schuld haalt hij zich hiermee op de schouders? Dit verhaal is het vervolg op ‘Spoorloos’. Het belooft antwoorden te bieden op vragen die er gekomen zijn na het lezen van het eerste deel. Aangezien ik het eerste deel niet gelezen heb, zat ik dus niet echt met vragen. Toch heb ik het verhaal zonder enig probleem kunnen volgen en kreeg ik niet het gevoel dat ik enige informatie miste. Het verhaal speelt zich af in de toekomst. Wat als je brein volledig gemanipuleerd kan worden door de technologie? Wat als er iemand in jouw plaats jouw wereld creëert? Vragen die zowel beangstigend als fascinerend zijn. Het verhaal begint met het einde en eindigt met het begin. Het wordt verteld vanuit het perspectief van Samuel. Hij probeert zijn gedrag te verantwoorden aan Emmi, het meisje uit de game op wie hij verliefd is geworden. Tijdens het spel ontdekte Samuel dat Emmi daar niet op haar plaats was. Hij begon aan alles te twijfelen en zocht een manier om Emmi uit het spel te krijgen. Door middel van cryptische omschrijvingen, passages uit sprookjes waar Emmi zo van houdt, probeert Samuel een band te creëren, te communiceren met Emmi. Het verhaal heeft originele invalshoeken, zoals het communiceren via sprookjes, maar echt vernieuwend vind ik het niet. Het is vlot geschreven maar ik heb niet het gevoel dat ik omvergeblazen werd van de spanning, of aangenaam verrast werd door de originaliteit ervan. Of komt dat doordat ik het eerste deel niet heb gelezen? Het is zeker een boek dat gesmaakt zal worden door het doelpubliek. Er zit van alles in vervat: intriges, liefde, onzekerheid, spanning ... En een leuke cover!