Een doodgewone jongen

Nebo leeft in een fantastische wereld. Elke ochtend worden zijn tandenborstel en tandpasta ruimtetuigen. Onderweg naar school ontmoet hij dinosaurussen, moet hij voorbij de groene giftige nevels die uit de kelderroosters komen en bij het zebrapad is het uitkijken voor krokodillen. Voor de school probeert hij elke dag een lelijk vrouwtje, een echte heks, te ontlopen. Wanneer Nebo een briefje van de heks krijgt waarbij hij wordt gewaarschuwd voor een bende, verandert zijn wereld. Met zijn beste vriend Axi begint hij te beseffen dat er op en rond de school rare dingen gebeuren. De heks verdwijnt als eerste. Kort daarna verdwijnen ook medeleerlingen en inwoners van het dorp. Hebben het vreemde gedrag van juf Fortuna en de directeur van de school hier iets mee te maken? Vormen zij een gevaar voor de kinderen, het dorp en het land?

Nebo is een heel leuk personage waar de fantasie van af knalt. Door zijn ongebreidelde fantasie verkent en beleeft hij de realiteit op een andere manier. Hij voelt situaties anders en beter aan. Hij ziet wat anderen niet zien, en hierdoor kan hij unieke oplossingen bedenken.

Het verhaal is strak geschreven, spannend en met heel wat humor. Het boek leest vlot, ook door de bladspiegel en het lettertype. De tekeningen zijn realistisch, zwart-wit en “brut”. Wat een extra sfeer aan het boek geeft. De gezichten zijn steeds expressief getekend. Op pagina 142 spreken ze voor zich als iemand een windje laat in een besloten ruimte.   

Het boek gaat over het sluipende gevaar van het “vergrijzen”. Hier letterlijk en figuurlijk. Alle kleuren, alle fantasieën en leuke dingen worden druppelsgewijs teniet gedaan. Het is een aanklacht tegen dit ons omringende fenomeen en het ontkleuren van de maatschappij. Je wordt er een beetje paranoia bij. Op pagina 126 bijvoorbeeld  “We laten onze mensen infiltreren … we leggen nieuwe regels op, we straffen mensen en laten mensen verdwijnen. Zo creëren we een sfeer van angst”. Nebo is een hoog sensitieve jongen die dit beter aanvoelt dan anderen. De auteur toont in dit boek aan dat vooroordelen je een totaal verkeerd beeld kunnen geven en dat eerste indrukken niet aantonen wat de echte drijfveren van iemand zijn, of waarvoor iemand echt staat. Voorbeelden zijn de heks en de juf, of eerder de juf en de heks ?  

Doodgewoon dus in een ongewone wereld.