'Een lied voor de maan' werd geschreven door Toon Tellegen en geïllustreerd door Mance Post. Corrie van Binsbergen zorgde voor de muziek, want in dit boek wordt er inderdaad een lied voor de maan gecomponeerd. De maker van dat lied is de mol, die houdt van de maan – veel meer dan van de zon – maar geen manier vindt om in contact te komen. Een lied dat zijn gevoelens uitdrukt, lijkt de beste oplossing. Bij de eerste uitvoering door de sprinkhaan en diens orkest, kijkt de maan echter sip. Er blijkt nog wat te ontbreken aan het kunstwerk van de mol.
Zoals steeds slaagt Tellegen erin om via een ogenschijnlijk eenvoudig verhaaltje een hele wereld van gevoelens aan te boren. De mol wil graag praten met de maan want die is misschien wel eenzaam daar hoog in de lucht. Maar het is wel de mol die alleen in zijn donkere hol zit en slechts ‘in gedachten’ praat met de aardworm. Anders dan de maan die nooit iets terugzegt als mol hem aanspreekt, antwoordt de aardworm wel, al is ook dat slechts in gedachten. Het lied verandert een heleboel in het leven van de mol. Voor het eerst zegt de maan iets terug op de groet van de mol. In zijn gedachten weliswaar, maar op het einde van het verhaal gaat de mol wel echt op bezoek bij de aardworm …
'Een lied voor de maan' is een filosofisch pareltje geworden rond eenzaamheid en verbondenheid, en rond het verschil tussen een lied met een mol en een lied met een kruis. De linosneden van Mance Post in stemmige kleuren passen hier wonderwel bij. Zoals bij al het werk van Toon Tellegen, is dit een verhaal voor jong én oud dat elke lezer op zijn eigen niveau zal weten te appreciëren.