Een sneeuwpop met een snor
Zwijsen is gekend om zijn taalmethodes en zijn goede leesboeken. De reeks ‘Boekbende’ is ontwikkeld om tegemoet te komen aan de noden van de jonge lezer. Na het aanvankelijk lezen is het immers belangrijk dat het kind veel leest. Daardoor zal het ook steeds beter gaan lezen. De boeken uit deze reeks zijn wat dikker en volgen de leesontwikkeling van kinderen stap voor stap. Ze volgen de huidige AVI-indeling die door het Cito is opgesteld. Boekbende gaat er prat op om spannende boeken te bieden en dat in verschillende leeftijdscategorieën. Daarenboven sluiten ze aan op de technische leesontwikkeling van kinderen. Zo krijgen ze alle kansen om goede lezers te worden. De lay-out is rustig en overzichtelijk. De bladspiegel wordt regelmatig doorbroken door een passende illustratie. Cover en inhoud sluiten goed aan bij de leefwereld van de lezers. Het verhaal wordt in stripverhaal verkort weergegeven aan de binnenkant van de cover. Topper, de hond van Koen, is in dit verhaal aan het woord. Hij vertelt hoe opa Guus hem cadeau deed aan Koen. Op de eerste bladzijden krijg je meteen een mooie schets van de situatie. Opa woont sinds de dood van oma alleen. Koen laat ’s morgens Topper uit en brengt hem zo naar opa voor hij naar school gaat. ’s Middags gaat Koen bij opa eten en ’s avonds haalt hij Topper weer op om naar huis te gaan. Opa is echt een lieve, warme man, die veel tijd heeft voor Koen en Topper. Het is een opa zoals elk kind wel wil. We volgen hen een heel jaar lang. Maar in de winter gaat het mis. Opa is steeds moe en hij hoest. Topper voelt dat er iets mis is, maar hij weet niet wat. Koen brengt Topper ook niet meer naar opa. De dokter moet vaak bij opa langsgaan. Op een dag komt het vreselijke nieuws dat opa dood is. Het gemis is voor Koen en Topper heel zwaar. Als mama het huis van opa leegmaakt, sleept Topper de sjaal en de hoed van opa uit de doos en legt die in zijn mand. Zo is opa toch nog een beetje bij hem. In het huis van opa komt een jong gezin wonen. Koen geraakt bevriend met Guusje. Het leven gaat verder. In de volgende winter maken ze in de tuin een gekke sneeuwman, die de hoed en de sjaal van opa draagt. Mooi, ontroerend verhaal, over de band tussen opa, kleinkind en hond. Het vertelstandpunt - door de ogen van Topper - geeft het verhaal dat ietsje meer. Topper denkt naïef en dat maakt het voor de lezers ook heel gemakkelijk om het verhaal te volgen. Toch is het niet saai of te eenvoudig. Je krijgt heel wat hints waar je zelf wat mee moet doen. Anke de Vries schreef in eenvoudige taal een goed doordacht verhaal neer. Leuk boekje uit de Boekbende-reeks van Zwijsen.