Aaron Becker zorgde voor een verhaal om bij weg te dromen, om over te filosoferen, na te denken over de geschiedenis en er je eigen verhaal in te projecteren. Een steen zorgt voor de rode (of goudgele) draad doorheen het prentenboek zonder woorden.

Sacha (of is het Sascha zoals vermeld staat op de rug van het boek) is de hond van een gezin. Net voor ze op vakantie vertrekken sterft hij. Tijdens de vakantie denkt zijn baasje nog aan hem, zeker wanneer andere vakantiegangers nog wel het geluk hebben om met hun viervoeter te spelen. Mijmerend gooit het meisje een steen in het water. Deze steen neemt het verhaal dan over en zijn verdere reis wordt uitgebeeld. Ook al worden er geen woorden gebruikt, de lezer heeft snel door wat er bedoeld wordt. De gouden steen zuigt in de illustratie de aandacht naar zich toe. Op een eenvoudige maar duidelijke manier doorkruisen we via de steen een groot deel van de geschiedenis. Hij wordt op verschillende manieren en door verscheidene volkeren gebruikt. Uiteindelijk komt het steentje met de eeuwenoude geschiedenis op het graf van de hond terecht.

De illustraties zijn knap en eerder donker uitgewerkt. Dat het gezin verdriet heeft, is wel duidelijk. Toch zorgen de gele accenten voor dat tikkeltje goed gevoel. Knap dat je zonder woorden zeer snel het verhaal kan volgen. Jongere lezers hebben in het begin misschien een duwtje in de rug nodig, maar eens ze in het verhaal zitten, zullen ze snel doorhebben wat het verhaal achter de illustraties is. En anders is er nog de beknopte uitleg achteraan op de kaft van het boek. Het blijft absoluut de moeite om de illustraties te herbekijken en er nieuwe elementen in te ontdekken. Zeker een aanrader!