De koeien willen een toren bouwen. Langs een loopplankje kruipt Marie op Pablo. Dan volgen Suus en Truus, zij hebben eten meegenomen. Op alle mogelijke manieren klimmen de koeien op de toren, die steeds hoger wordt. Alle dieren volgen dit spektakel, tot de kleinste worm, en helpen mee. Hoe de koeien op de toren geraken wordt steeds gekker, ze zijn ook heel vindingrijk. Een reuzenoctopus komt uit het meer opgedoemd en helpt een koe met een bootje.
Alle soorten toestellen komen eraan te pas: reuzegrote kranen, luchtballonnen, een zeppelin … De toren is al tot in het heelal! Er komt maar geen einde aan. De toren koeien groeit maar aan, tot de boer eraan te pas komt!

Je houdt het niet voor mogelijk hoe de toren steeds hoger wordt. Hoe meer je kijkt, hoe gekker het wordt, want rondom de toren ontdek je telkens weer nieuwe, grappige details. Zoals het eekhoorntje dat een ei uit het ooievaarsnest steelt. Alles is ook zo precies en logisch gedetailleerd getekend! Hoe hoger de toren wordt, hoe kleiner de koeien zijn. Toch zijn ze minuscuul in precies dezelfde volgorde getekend. De illustrator Pieter van den Heuvel heeft zijn rijke fantasie de vrije loop gelaten. De illustraties staan vol absurde humor.

Elke dubbele pagina is één totaal spektakel, er straalt telkens een bijzondere sfeer uit. Ook bij de achtergrond plaatst hij het gebeuren in de tijd, die telkens verandert. Dan regent het en verschijnt er een regenboog. Geleidelijk schemert het en valt de nacht in.
De illustraties zijn prachtig in detail getekend. Ook de kleuren fascineren door hun helderheid. Het heldere groen in de wei en de uitgesproken witte kleur van de wolken frapperen. De kleurschakeringen maken het geheel levensecht. Het licht dat op de toren koeien schijnt is heel bijzonder. Hij werkt met licht en schaduw, zo zijn de wolken van een uitzonderlijk helder wit en mooie grijsschakeringen.
Alle bladzijden zijn schilderijtjes in prachtige heldere kleuren.

De tekst is summier en gevat, het wekt nieuwsgierigheid op en houdt de kijker in de ban. Hij geeft de koeien echte namen, dat geeft hen een eigen karakter. Ze zijn ook echte 'persoontjes' met aparte wensjes, zoals “ Bertha kan niet wachten, dit is de klim van haar dromen”. De taal is zoals gezegd heel gevat, en bevat al eens een woordspeling: “Fien is in de wolken als ze echt een wolk aanraakt”.
Het boek is één totaalgebeuren, waarin de spanning beetje per beetje opgebouwd wordt. De kijker kan eindeloos blijven kijken naar dit grappige spektakel vol absurde humor.