Wanneer er in de klas van Laura een meneer uitleg komt geven over honden in het asiel, is Laura meteen verkocht. Ze krijgt het beeld van de honden die geen thuis hebben niet meer uit haar hoofd. Ze vraagt aan haar mama om een hond in huis te nemen, maar dat is niet mogelijk. Mama heeft wel een ander plan: ze kunnen zondag samen een asielhond mee uit wandelen nemen. Laura vindt het heerlijk en het wordt een wekelijkse gewoonte. Toch vindt ze het niet genoeg en samen met haar goede vriend maken ze een foldertje om het probleem van asielhonden aan te kaarten. Zo slagen ze erin om heel wat honden een warm nestje te geven. Het tweede deel van het boek bestaat uit informatie over hoogsensitiviteit, zowel op kinderformaat als voor volwassenen.  

Tijdens het verhaal van Laura worden verschillende situaties genoemd die voor hoogsensitieve kinderen een extra uitdaging zijn. Bijvoorbeeld een hoofd vol vragen hebben maar er geen durven stellen, na een dag op school veel nood hebben aan rust en geborgenheid, een groot hart hebben voor dieren – zeker voor zwakkere, niet kunnen loskomen van een idee of gebeurtenis ...  Ze worden allemaal mooi verweven in het verhaal zonder dat de kenmerken er vingerdik op liggen, ze worden terloops vernoemd, maar wel zo dat ze bespreekbaar zijn wanneer je het verhaal samen leest. Achteraan worden vragen gesteld die kinderen helpen om hun hoogsensitiviteit onder woorden te brengen en wat ze kunnen doen om te ontprikkelen, maar de zoekplaat is dan weer een grote flop. Voor volwassenen komen drie experten aan het woord. Als eerste geeft professor Elke Van Hoof een zeer interessante en beknopte uitleg omtrent hoogsensitiviteit. Dramatherapeute Bieke Geenen, hoogsensitieve mama van een hoogsensitieve zoon, past het heel concreet toe, wat veel verduidelijkt. Ilse Van den Daele tenslotte is oprichter van HSP Vlaanderen en geeft tien gouden (en heel bruikbare) tips om mee aan de slag te gaan. Wat positief is aan dit boek is een verhaal uit de herkenbare leefwereld van kinderen, gevolgd door een informatieve benadering van de verschillende gebeurtenissen. Je krijgt ook de referenties van de boeken van de personen die aan het woord komen in dit boek. Mocht het gedeelte om aan de slag te gaan met de kinderen zelf beter zijn uitgewerkt, dan was het zeker een geslaagd boek, maar dat deel – wat uiteindelijk erg belangrijk is – mist de nodige praktische tips om met het hoogsensitieve kind aan de slag te gaan.