De zeventienjarige Sam is smoorverliefd op Letiva, een beeldschoon meisje van Afghaanse afkomst. En die liefde blijkt wederzijds. Letiva is in Nederland geboren maar opgevoed naar de aloude Afghaanse tradities. Ze draagt een hoofddoek, en heeft thuis geleerd dat ze moet oppassen voor jongens. Vriendschap met niet-moslims is sowieso taboe. Maar ondanks alles kan ze Sam niet weerstaan. Ze proberen hun liefde ten allen prijze verborgen te houden, maar dat lukt natuurlijk niet. Letiva’s familie is laaiend, en dat is nog zacht uigedrukt. Ze wordt geslagen en mag niet meer naar school. Haar moeder en haar broers houden haar onafgebroken in de gaten. ’s Nachts wordt ze opgesloten. Haar vader wil haar uithuwelijken aan Nourdin, de zoon van zijn broer. Letiva heeft een hekel aan hem – hij dealt en heeft al in de gevangenis gezeten -, maar haar vader laat haar geen keus. Uiteindelijk kan ze vluchten. Ze kan terecht bij Sam, maar zijn ouders zijn ook niet erg enthousiast over zijn relatie met een moslimmeisje. Sams vader begrijpt al snel dat de familie van Letiva op wraak uit is en helpt het jonge koppel, zij het op een aantal voorwaarden. Ze duiken onder op de camping van Sams oom, aan de andere kant van het land. Letiva’s familie geeft het echter niet op: deze schande moet gewroken worden. En ze zetten een val ... In een vorig leven was Helen Vreeswijk bij de politie. Haar ervaringen bij de recherche verwerkt ze in haar boeken, waarin misdaad tegen en door jongeren of jongvolwassenen een grote rol speelt. Haar inspiratie haalt ze in de realiteit. Zo hoopt ze jongeren bewust te maken van en te waarschuwen voor de gevaren van onze maatschappij. Zo ook in dit boek, dat waarschuwt voor de gevaren van eerwraak. Het is herkenbaar, spannend, goed geschreven en leest makkelijk weg. De auteur heeft zich goed gedocumenteerd, en hangt een beangstigend beeld op van de moeilijke situatie van heel wat moslimmeisjes die in het Westen opgroeien. Want jammer genoeg is dit soort verhalen maar al te vaak realiteit. Maar net zoals in haar andere boeken beperkt Helen Vreeswijk zich teveel tot de feiten en tot de booschap. Er is weinig plaats voor reflectie, en net daardoor, hoe spannend en vreselijk de gebeurtenissen ook zijn, heeft het verhaal weinig diepgang en raakt het mij niet. Maar dat zal tienermeisjes een zorg wezen, want die lusten wel pap van dit soort realityverhalen.