Ouders die uit elkaar gaan, weinig kinderen zitten erop te wachten. Toch hebben een heleboel kinderen gescheiden ouders. Bij de ene loopt dat vlotter dan bij de andere.

Umans, zelf ook gescheiden moeder van twee, schreef er dit boek over. Het grootste deel ervan is een gidsend woordenboek. Het bevat allerlei termen waarmee je (als opgroeiend kind) te maken kan krijgen als je in die situatie verzeild geraakt. Ze worden in een zeer toegankelijke, neutrale taal uitgelegd en aangevuld met getuigenissen van jongeren. Dat zorgt zeker voor herkenbaarheid, maar misschien ook wel voor duidelijkheid, begrip en/of troost. Het is niet de bedoeling om deze klepper in één keer volledig uit te lezen. Je kan gerust hier en daar een woordje uitkiezen en daar de uitleg bij lezen. Omdat Umans zo vlot schrijft zal je merken dat je steeds verder wilt lezen of bladeren. Je kan ervoor kiezen om zomaar wat te lezen, maar je kan ook op zoek gaan naar een specifiek woord. Dat laatste zal makkelijker lukken bij woorden als alimentatie, co-ouderschap en stiefouder, maar woorden als heldenmoed, elkaar aankijken en braingym komen waarschijnlijk niet direct in je op. Het is voor zo’n woorden (en dat is de grote meerderheid) dat je beter gewoon leest in plaats van zoekt.

Het tweede deel is wat meer gestructureerd en legt de nadruk op het vinden van je eigen stem, je rechten, vertrouwenspersonen, hulp en oplossingen zoeken, verschillen binnen opvoedingsstijlen en gezinnen, de rechtbank en nuttige adressen. Daar hoort ook een inhoudstafel bij.

De vormgeving is zeer luchtig gehouden. Dat is een kunst op zich aangezien er toch wel een heleboel te lezen is. Er wordt gebruik gemaakt van kleine willekeurige tekeningetjes, rode tussentitels en getuigenissen die in het blauw gedrukt staan. Het gebruikte lettertype is vlot leesbaar mede door de bredere interlinie.

Dit boek kan waardevol zijn voor tieners maar zeker ook voor hun scheidende ouders. Een aanrader!