De zeventienjarige Britse Collum heeft er een vre-se-lijke zomer opzitten. In een poging om zijn Frans bij te spijkeren ging hij in de zomer op uitwisseling naar een Frans gezin. Zijn introverte aard speelde hem echter parten, en behalve enkele gestamelde woorden tegen zijn crush en enkele korte commando's tegen de hond van het gastgezin, heeft hij amper een woord gezegd. Er is de hele zomer niets gebeurd –behalve de vriendschap die hij opgebouwd heeft met de hond. Wanneer hij in Parijs de trein naar huis moet opstappen, breekt er echter een lichte paniek uit, en hij ... beslist om niet op de trein naar Londen te stappen. Wat volgt zijn 48 doldwaze uren in een bloedheet Parijs achterop de scooter van de mysterieuze Lilou. Kunnen een gestolen hobo, een avondklok, een Matisse en een klimaatdemonstratie alsnog de zomer van Collum redden?

Dit verhaal zit bijzonder knap in elkaar. Rosoff weet met schijnbare achteloosheid een verdomd spannend boek te schrijven. Je voelt de bloedhete nachten van Parijs in elk deel van je lichaam doorzinderen en de druk opdrijven. Dat Lilou de puberende Collum achterop haar bromfiets neemt, is bizar, maar vloeit in het verhaal vlotjes in elkaar over. Wat volgt zijn achtervolgingen, vreemde puzzelstukken die een voor een in elkaar passen, maar vooral een feel good verhaal. De ik-vorm die de schrijfster hanteert doet je nog meer meeleven, en geeft je inzicht in de twijfels van een puber met best wat zelfmedelijden, maar ook in de keuzes die hij maakt. Op korte tijd ga je hem appreciëren, en zie je ook Lilou's mysterie stukje bij beetje opgelost worden.

Deze wervelwind aan gebeurtenissen en vragen wordt emotioneel sterk onderbouwd, en de tekst is knap geschreven. Geen poëtische overpeinzingen maar wel een duidelijk verhaal dat je ongetwijfeld met een warm gevoel achterlaat. Je zou bijna gaan verlangen naar een bloedhete zomer waar bijna niets gebeurt: er zou wel eens een avontuur uit kunnen ontstaan.

Een onwaarschijnlijke aanrader.