“Heb jij dat nou ook wel eens? Een FROMMEL tussen je ROMMEL? Of een BLA in je LA? Of een KNAST in je KAST?” (p.1-3) Met deze vier zinnetjes is de toon van het boek gezet, en deze blijft onveranderd tot op het eind. Waar deze nonsens op slaat? Nergens natuurlijk. De frommel, bla, knast, enz. zijn verzonnen dieren die duidelijk enkel in het leven zijn geroepen om te rijmen. Bedoeling van het geheel is beginnende lezers via absurde humor aan te zetten tot lezen. Toegegeven, het materiaal dat zij doorgaans voorgeschoteld krijgen, is meestal zo technisch dat de pret eraf is. En ja, kinderen houden meestal van rijmspelletjes, waarbij ze naar hartenlust zelf woorden verzinnen. Op deze vaststellingen is de aanpak van Dr. Seuss al sinds meer dan een kwart eeuw gebaseerd. Maar ik vraag me toch af of het voor die beginnende lezers niet heel verwarrend is om woorden te lezen die niets betekenen. En bovendien of dit blijft boeien, want tenslotte heeft dit boekje niet meer inhoud dan al die andere. In ieder geval, mij gaat de eindeloze opsomming van meer dan dertig onbestaande dieren die zich op alle plaatsen van het huis ophouden, al snel vervelen. De illustraties zijn zeer Amerikaans en wat gedateerd.