Als absolute escaperoom fan was ik benieuwd om eens te ‘escapen’ in boekvorm. De echte escaperooms en het gezelschapsspel waren me al bekend, deze spelvorm was nieuw. Hoe nieuwsgierig ik ook was, ik wachtte op een momentje dat ik het samen met twee kinderen van de doelgroep kon uitproberen.

Op de uitklapbare kaft vind je de uitleg van het spel. Er wordt ook voorgesteld om sfeer te creëren. Het verkleden lieten we aan ons voorbijgaan, de voorziene muziek op spotify gebruikten we wel. De uitleg is duidelijk en volledig, maar net zoals dat wel vaker gaat bij spelletjes, worden ze pas echt duidelijk terwijl je aan het spelen bent. Ondanks het feit dat we met z’n allen de regels goed doorgenomen hadden, moesten we vooral in het begin van het spel terugbladeren om te kijken hoe het ook alweer moest. Eén keer we op weg waren lukte het wel vlotter.

Het is de bedoeling om al lezend het raadsel van de escapegame te ontrafelen. Door tussendoor enkele puzzels en opdrachten uit te voeren geraak je steeds dichter bij de oplossing. Het is geen klassiek boek dat je van voor naar achter moet lezen. De puzzels geven aan naar welke bladzijde je moet gaan.

Net zoals in echte escaperooms is er ook een mogelijkheid tot het krijgen van tips. Deze zijn in twee niveaus opgesteld. De hints van niveau 1 worden in sleutelwoorden gegeven in de hoop dat je dan verder kan door zelf logisch te denken. Wanneer deze tip nog niet voldoende is, kan je de tips van niveau 2 gebruiken. Zelfs als je daarna nog niet verder kan, kan je het spel blijven verder spelen. Bij de tips horen namelijk cijfers die tot de oplossing leiden.

In tegenstelling tot echte escaperooms zal dus iedereen de escapegame tot het einde kunnen uitspelen. Op zich is dit natuurlijk wel leuk. Wij kwamen ook helemaal vast te zitten bij een raadsel en dankzij dit vangnet hoefden we toch niet op te geven. Ik blijf nu wel achter met het onopgeloste raadsel. Een volledige uitleg is er noch in het boek, noch op het internet te vinden. Op dat vlak bleef ik dus wat op mijn honger zitten. De kinderen trokken zich er niets van aan.

Uiteindelijk hebben we een dikke twee uur nodig gehad om de wereld aan een enorme ramp te laten ontsnappen. Het feit dat je toch wel aandachtig moet lezen, heeft hier zeker toe bijgedragen. Grappig is dat je op deze manier ook niet-lezers zonder dat ze het beseffen aan het lezen krijgt. Begeleiding van een volwassene is geen overbodige luxe om het spel toch een beetje gestructureerd te laten verlopen en om de kinderen aan te moedigen wanneer het wat moeilijker wordt. Voor de echte competitiebeesten is er op het einde de mogelijkheid om een score te berekenen. Afhankelijk van de gebruikte tips, het aantal spelers, de leeftijd van de spelers en de tijd die je nodig had, kan je je punten tellen. Een leuk extraatje, maar meer ook niet.

De tips die ik de makers zou willen meegeven zijn: werken met uitscheurbare bladzijden zou handiger zijn, stickers werken makkelijker en sneller dan het (overbodig) uitknippen en plakken van prentjes, wat meer achtergrond en duiding was welkom - welke kinderen weten wat sjamanen zijn - en toch ergens een uitgewerkte oplossing voorzien, net zoals dat het geval is bij het gezelschapsspel.

Over het algemeen was dit zeker wel een leuke ervaring en ben ik mede door de teasers die we op het einde kregen toch ook benieuwd naar de andere escape adventures.