Dieren leven samen in families en elke soort doet dat op zijn manier. Aan de hand van bladvullende tekeningen en een korte tekst maak je kennis met de manier waarop onder andere de olifant, de dolfijn, de zeekoe en de ijsbeer voor elkaar zorgen.  

De zon is de rode draad doorheen dit boek, ze schijnt voor alle dieren, zowel in de savanne en het oerwoud, maar ook voor de ijsberen op de Noordpool. In de eerste helft van het boek gaat de zon onder. Dan is het nacht en later is er dan de zonsopgang. Die verandering wordt heel mooi en sfeervol weergegeven met slim bedachte doorkijkjes, je ziet de zon veranderen van kleur en grootte. De illustraties zijn vrij donker, maar dat stoort niet omdat je met de zon meegaat. Telkens wordt ervoor gezorgd dat de tekst goed leesbaar is. Men gebruikt zelfs lichtere en effen kleurbalken om de tekst duidelijk te houden bij nachtdieren. 

De tekst staat op rijm, goed gekozen en fijn om te lezen. Wat me wel stoort is dat de inhoud soms niet klopt. Zo lees je bij de uil: "Diep in het bos, in de donkere nacht, klinkt een liedje, mooi en zacht. Een uil zingt hoog in de bomen.." Een uil zingt helemaal niet; een uil krast of roept, maar echt mooi kan je dat niet noemen. Zo vind ik het ook jammer dat de wolf, een familiedier bij uitstek, in dit boek alleen wordt afgebeeld en alleen op jacht gaat, hoewel het gezinsleven vaak gedeeld wordt.