Feest met Vos

Het is Halloween. Vos probeert verschillende vermommingen uit om er zo griezelig mogelijk uit te zien. Nog griezeliger dan een haai of een draak vindt hij: een konijn! Bij het eerste huis waar hij aanbelt is het Vos die zich een hoedje schrikt van de beren die als mensen verkleed zijn. Ook Das is bijzonder eng als bontjas. Geconfronteerd met konijnen die zich nota bene als vossen verkleed hebben, kapt Vos ermee. Het wordt helemaal eng wanneer hij vervolgens in het bos door een tijger wordt achtervolgd. Maar ook de tijger is niet wie ze lijkt.

Boeken van Vos zijn altijd een feest. Het ietwat sullige personage dat Daan Remmerts de Vries gecreëerd heeft, kan je alleen maar in je hart sluiten. In plaats van sluw en bedreigend, is deze vos niet de slimste van de klas en een bangerik. Dat bevestigen ook de konijnen die Vos het griezeligste vonden wat ze konden bedenken, maar nu ze hem zo zien, valt het een beetje tegen. Deze uitspraak is tekenend voor de humor in deze reeks waarin niets is wat het lijkt. Dat zit behalve in de uiterste vlotte tekst vooral ook in de illustraties. Vos verkleed als haai is ronduit hilarisch, en dat geldt ook voor Das die iedereen wil doen griezelen met zijn bontjas. Ook Vos met zijn nep-oren, konijnentanden en opgebonden staart is geweldig grappig, zeker in combinatie met de echte konijnen, die zich op hun beurt dan weer een lange snuit en pluimstaart hebben aangemeten. De gezichtsuitdrukkingen spreken boekdelen. Zo is de evolutie van Vos zijn humeur makkelijk van zijn snuit af te lezen. Maar ook de beteuterde konijntjes zijn goud waard. Het romantische eindbeeld oogt als een parodie op een Disneyfilm. Heerlijk!