Deze young adult roman gaat over de tienerjongen Matteo die ervan droomt om later geld te verdienen met gamen. Om zijn gamevaardigheden te onderhouden, gamet hij de hele nacht door en spijbelt hij. Zijn moeder maakt zich zorgen. Ze vindt dat hij verslaafd is. Ze laat hem daarom opnemen in een streng bewaakte verbeteringsinstelling. Computers zijn er verboden. Of toch niet?

Deze korte ‘lekker lezen roman’, is makkelijk en vlot leesbaar. De auteur, die werkt als leraar, heeft als doel om jongeren die niet spontaan naar boeken grijpen, toch te laten lezen. De lengte van het boek en de goed begrijpbare taal die gekleurd wordt door Engelstalige zinnetjes, zullen hier zeker toe bijdragen. Voor jongeren met leesproblemen is het boek ook geschikt. Het gekozen lettertype is echter niet zo gemakkelijk leesbaar voor mensen met dyslexie.

Het verhaal bevat weinig diepgang, de gebeurtenissen en de afloop zijn ongeloofwaardig. Zo is het weinig waarschijnlijk dat een jongen met het medeweten van zijn moeder wordt gekidnapt om naar een instelling gebracht te worden. De personages uit het boek zijn niet echt uitgewerkt, ze blijven nogal oppervlakkig.

Het verhaal heeft vaart en is hier en daar spannend. Puberjongens die houden van gamen, zullen er zeker van kunnen genieten.