De hoofdpersoon Simon heeft een seinwedstrijd gewonnen en mag met de hele scoutsgroep een dagje met de trein naar Amsterdam. Plots staat de trein stil en verlaten veel passagiers de trein. De scoutsgroep wordt gegijzeld door vier jonge dierenrechtenactivisten. Ze eisen dat de dierenrechten hoger op de politieke agenda komen te staan. Vooral het lot van de nertsen trekken ze zich aan. Er breekt een zenuwslopende tijd aan voor de scouts. De onverdraagzame activisten schuwen het geweld niet. Alleen het knappe meisje blijkt nog voor rede vatbaar te zijn. De jonge scouts hebben zelfs begrip voor hun actie. Het verloop van de gijzelactie wordt realistisch beschreven. Het verhaal leest vlot door de vele dialogen. De personages zelf worden slechts vaag geportretteerd. Slechts enkelen krijgen een echt 'gezicht' waardoor je soms de indruk hebt dat er minder dan acht scouts aanwezig zijn. Slechts kort worden de kinderen beschreven (een gelovige Surinaamse jongen, een meisje met Indonesische roots, ...) Echte spanning is er niet, ook niet wanneer blijkt dat de scoutsleider suikerziekte heeft en niet genoeg medicatie blijkt bij zich te hebben. De kaping wordt van buitenaf, vrij geweldloos beëindigd. Het avontuur is voorbij! Het verhaal heeft je als lezer zo weinig geraakt dat het ook niet blijft hangen.