Het is, zoals al dagen, een superwarme dag. Het ijs smelt en het nest van arend schuift langs de berg de zee in. De woelige zee laat zijn nest hard wiebelen. Alles wordt nat. Hij spreidt zijn vleugels en tot zijn grote verbazing begint hij te vliegen. Hij vliegt zo snel als hij kan om alle dieren te verwittigen dat de aarde zo hard aan het opwarmen is dat al het ijs smelt en er een overstroming op komst is. "Bouw een boot", zegt hij. Ondanks zijn goede bedoelingen en zijn noodkreten wil niemand hem geloven. Hij vliegt geschrokken op en zijn laatste sprankeltje hoop is verloren ... Zou de wereld toch vergaan ?

Het verhaal is in rijmvorm geschreven waardoor je de kinderen het laatste woord soms kan laten invullen. Dat vind ik persoonlijk altijd een leuk extraatje aan prentenboeken.
De opwarming (en vervuiling) van de aarde wordt nogmaals in de schijnwerpers gezet. Het is dus een zeer actueel thema. Perfect om er verder op in te gaan en er rond te werken. De verhaallijn zelf is niet zo heel speciaal. Ik heb al andere boeken gelezen die je ermee kan vergelijken. 

De illustraties lijken me geschilderd met waterverf, wat zorgt voor mooie overgangen. Sommige tekeningen zijn wel erg druk. Je moet de kinderen voldoende tijd geven om de tekening in zich te kunnen laten opnemen zodat ook de grappige tekeningen in het geheel opgemerkt kunnen worden. Er worden warme, zachte kleuren gebruikt. Geel, groen, blauwtinten en anderzijds rood, oranje, roos met gele nuances ... Kortom: mooie kleurenpaletten. 

De vele dieren die aan bod komen zorgen dat het verhaal wel aanspreekt bij kinderen. Sommige dieren zullen misschien niet direct gekend zijn, zoals de lemming, de grutte, de muskusos ... Dat geeft weer wat extra om over bij te leren. Leuk ook dat je kan zien dat ze de afval van de zee opscheppen en verzamelen! Het einde van het verhaal doet me een beetje denken aan de ark van Noah.