Tante M is dood. De hele familie wordt bijeengeroepen in een kasteel en iedereen komt, want hoewel ze geen gemakkelijk dame was die haar familie al 10 jaar niet meer heeft gezien, was ze wel stinkend rijk. Maar helaas krijgen ze de spaarcenten van Tante M niet zomaar. Ze moeten een heleboel opdrachten uitvoeren, zoals een reusachtig diner opeten, tussen 417 varkens een spaarvarken zoeken, een berg eendjes uit de vijver opvissen en de nummers ervan optellen, ’s nachts in het bos een kist opgraven. De verhaallijn wordt steeds onderbroken wanneer een nieuw hoofdstuk begint. Zo kom je pas in het volgende hoofdstuk te weten wat de uitkomst van de opdracht in het vorige was. Je krijgt al snel een déjà-vugevoel bij het lezen van dit boek. Het onderwerp is niet origineel. Gijs en Lise komen al snel achter het geheim van hun oudtante, die helemaal niet dood is, maar op een speciale manier haar 85e verjaardag wil vieren met haar familie in plaats van alleen in het bejaardentehuis. Ze vindt de opdrachten grappig en de kinderen ook, maar de familie weet ze uiteraard niet zo te appreciëren. Een boek waarin alle spanning ontbreekt doordat de ontknoping eigenlijk al in de eerste bladzijden beschreven staat. De thema’s familie, geld, en vermeende erfenis op deze manier bijeengebracht met een gniffelende ‘dode’ die haar slachtoffers bespiedt, is verre van origineel. Leuke zwart-witillustraties zijn tussen de tekst opgenomen.