Een meisje rouwt na het verlies van haar oma. Met oma’s stok in de hand bezoekt ze allerlei plaatsen en haalt zo herinneringen over haar boven. Zo ook het verhaal over de zaadjes van de granaatappelboom. Dat verhaal biedt haar uiteindelijk troost.

Dit is een zeemzoetig verhaal over het verwerken van een verlies. Er wordt niet veel tekst gebruikt, maar wat gezegd wordt, raakt. De tekeningen die de volledige pagina’s beslagen, zijn zacht en heel kleurig. De contouren zijn daarbij nog eens vaag weergegeven, waardoor het geheel een perfecte sfeer creëert. Het rode jurkje van het meisje valt wel op en zet haar heel centraal in het verhaal en de tekeningen. Ook de kaft is op die manier uitgewerkt en dat maakt het een heel aantrekkelijk boek. 

Een mooi prentenboek dat heel bruikbaar kan zijn om met kinderen in dialoog te gaan rond verlies. Dit boek kwam tot stand binnen het project Read with me, dat Iraanse kinderen in moeilijke maatschappelijke omstandigheden of in geïsoleerde gebieden in contact brengt met bijzondere (prenten)boeken. De gekende Marit Törnqvist is nauw bij dit boek betrokken en begeleidde de illustratrice van dit boek, wat leidde tot dit mooie restultaat.