Haas, Uil en Vos raken niet uitgespeeld. Na Rara, waar denk ik aan en Verstoppertje, spelen ze nu tikkertje.

Voor Haas en Uil lijkt dat te vlotten. Haas heeft immers grote, sterke poten en Uil gebruikt zijn vleugels om weg te vliegen. Ze zijn Vos steeds te snel af. Onder het motto 'wie niet sterk is, moet slim zijn' verstopt Vos zich. Hij wacht in zijn verstopplaats tot zijn vrienden dicht genoeg zijn om hen dan allebei tegelijk te tikken. Zo gebruiken de drie vrienden hun eigen talent en wordt dit verhaaltje zeemzoet afgesloten.

Catherine Rayner moet het vooral van haar illustraties hebben, de tekst en de gebruikte taal zijn eerder matig.

Veel eenvoudiger dan dit kan een verhaaltje niet zijn. Voor jonge kleuters is het zeker herkenbaar. Een aangenaam tussendoortje, maar meer ook niet.