Rennen, dat is wat Haasje Repje het liefst doet. Het is voor hem dan ook moeilijk te begrijpen dat Slak liever schuifelt, of hoe Reiger zo onbeweeglijk kan blijven staan. Wanneer hij ziek is, wordt hij liefdevol verzorgd door Eekhoorn, en wanneer hij niet kan slapen, probeert Vuurvliegje te helpen. Op zijn beurt neemt Haasje Repje Muis in bescherming tegen Buizerd, en samen met Konijn trotseert hij het onweer. Helemaal onder de indruk is Haasje Repje van Mol, die iedereen herkent aan zijn stem, of van de nestbouwkunst van Merel.
De elf voorleesverhalen in deze bundel hebben een hoog Toon-Tellegen-gehalte. Niet alleen omdat het verhalen over dieren zijn, maar omwille van hun onderlinge relaties, hun soms filosofische gesprekken, de fijne humor. Dit is heel duidelijk in het laatste verhaal 'Afscheid nemen' waarin een totaal onbekende Pad komt afscheid nemen. “Je kunt geen afscheid nemen van iemand die je niet kent,” zegt Haasje Repje hem “omdat afscheid nemen droevig is. En afscheid nemen van iemand die je niet kent, is helemaal niet droevig.” En dus voeren ze een gesprek, en zijn ze bij het afscheid allebei droevig. Elf van de twaalf verhalen zijn eerder verschenen. Wellicht is de Woutertje Pieterse Prijs die het duo ontving de aanleiding voor deze heruitgave. De prachtige nieuwe illustraties van Sylvia Weve geven het kind de mogelijkheid elk verhaal goed mee te volgen, door een soort stripstijl die ze hanteert.