Een erg alledaags liefdesverhaal … over een jongen die verliefd is … hopeloos verliefd … op een meisje … een meisje waarvan hij vermoedt dat ze ook verliefd is op hem … En dan, zoals het op de achterflap prijkt: "dan zou er toch geen reden mogen zijn om nog te twijfelen. Zo werkt dat toch?" En toch twijfelt Max en zelfs niet zo’n klein beetje. Het kost wat moeite om je vanaf het begin van het verhaal in te leven in het hoofdpersonage. Zijn denken en doen verloopt namelijk vrij stroef, zodat je soms het gevoel krijgt: ‘Doe nu eens iets, zet eens een stap!’ En net op het moment dat het bijna langdradig begint te worden, maak je een klik. Je krijgt letterlijk nieuwe informatie over het hoofdpersonage die ervoor zorgt dat je mening 360° keert. Wat eerst zo evident was, is dat plots niet meer. Wat eerst zo banaal was, krijgt een geheel andere status. Vanaf dat moment leest het boek ook vlotter, klopt het verhaal beter, … vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Van een boek dat zich stroef liet lezen, slaat het verhaal om in een vlot geschreven vertelling. Ondanks het keerpunt blijft ‘Henriëtta is mijn geheim’ een beetje een melig boek over puberliefde en dolle eerste verliefdheden. Een themathiek die het doelpubliek van het boek zeker wel zal aanspreken. Aan inlevingskansen zal het de doelgroep niet ontbreken, als ze het tenminste volhouden tot aan de clou …