Het boek dat niemand wilde lezen
In dit boek wordt het verhaal verteld door ... je raadt het al! Een boek dat niemand wilde lezen. Niet omdat het een bijzonder boek is, maar juist omdat het zo onaantrekkelijk gewoontjes is, dat het gewoon op het schap van de bib blijft staan. Hé nou, waarom lees je verder? Ik zei toch dat het een boek betrof dat niemand wilde lezen, dus waarom zou jij het verder lezen? Dit is exact het verhaal dat opleeft naar het gezegde "to judge a book by its cover". Want waarom zou je in hemelsnaam een boek willen lezen dat niet gelezen lijkt te willen worden?
In dit boek is een boek zelf aan het woord. Het is een boek, verteld door een boek, geschreven in de derde persoon. Het voelt een beetje raar aan bij het begin van het lezen, maar het zet meteen de licht verwarrende, geestige toon. Richard Ayoade (u misschien gekend als acteur in The IT crowd, of als getalenteerd regisseur?) weet een humoristische toon aan te houden, zonder de literaire fijngevoeligheid van zijn stijl te verliezen. Het is vooral heel vrolijk in z'n geheel: nooit opdringerig, en toch uitnodigend om verder te lezen. Op geen enkel moment verveelt het boek, ondanks z'n ogenschijnlijk saaie boodschap.
Daar zitten de luchtige bladschikking en vele tekeningen waarschijnlijk ook voor iets tussen. Het is een ideaal boek om kinderen die moeilijker lezen alsnog te laten proeven van boeken en verhalen. Het doet een beetje denken aan de stijl van Joke Van Leeuwen, maar is een tikje meer nerdy. Als fan van Richard Ayoade's werk op het grote en kleine scherm, stelt het boek geenszins teleur. Integendeel, hij weet ook voor dit nieuwe publiek zijn stijl te handhaven in een kleurig kinderjasje.
Een aanrader!