Het derde avontuur van Nurdius Maximus speelt zich af in Pompeï. Een stad waarvan de restanten bij velen tot de verbeelding spreken.
Nurdius is er nog steeds van overtuigd dat hij ooit een grootse Romeinse held zal worden. Toch is hij op dit ogenblik gewoonweg blij dat hij zelf kan navertellen wat hij de voorbije zomer heeft meegemaakt.
Voor het werk van zijn vader zijn ze de voorbije zomer naar Pompeï getrokken. Een onooglijke stad, zeker in vergelijking met Rome waar Nurdius woont. Zijn vader moet het bestuur van Pompeï ervan overtuigen meer belastingen te betalen aan Rome. Vanaf het ogenblik dat zij daarmee instemmen, kan Nurdius weer naar huis. Bij aankomst blijkt al snel dat het gemiddelde IQ in Pompeï beduidend lager ligt dan in Rome. Uit pure verveling begint Nurdius op zijn eentje aan een speurtocht. Zo komt hij iets héél geheims te weten: de stad zal verwoest worden! Maar wat hadden jullie gedacht ... ? Uiteraard wil niemand hem geloven.
Een hilarisch verhaal waarbij de tekst en de tekeningen elkaar versterken. Omdat Nurdius zijn dagboek bijhoudt op een papyrusrol, wordt elke bladzijde aan de boven- en onderkant voorzien van ‘gescheurde randen’. Ik had niet verwacht dat het derde deel van deze reeks me zo aan het lachen kon brengen. Het is een boek dat je in één ruk uitleest als je van het luchtige genre houdt. Bovendien leer je weer wat dingen bij over de Romeinse geschiedenis. Vooraan krijg je een plattegrond van Pompeï te zien. Achteraan in het boek vind je een verklarende woordenlijst en krijg je kort een overzicht van Romeinse cijfers.