Op een morgen staat opa Haas heel vroeg op, want het is een belangrijke dag. Hij is zo gehaast dat hij vergeet zijn pyjama uit te doen. In het bos komt hij verschillende dieren tegen: Roelof de Rat, Kleine Aap, ... Ze stellen hem allemaal dezelfde vraag: "Waar en je naartoe, zo vroeg op deze mooie, zonnige ochtend? Weet je niet wat voor dag het is vandaag?" Opa Haas geeft hij altijd hetzelfde antwoord: dat is een geheim. Van al dat rennen wordt de haas zo moe, dat hij even een dutje onder een boom doet. En als hij wakker wordt, sporen de dieren hem aan om mee paaseieren te zoeken. De eieren zijn al geverfd zonder dat opa (paas?)Haas er een vinger naar uitgestoken heeft.
Een verrassende wending dus op het eind van het verhaal. Wat is er echt gebeurd? Dat moet je zelf maar verzinnen. Je kan trouwens alle prenten eens opnieuw bekijken want, volgens de auteur, is er op elke bladzijde minstens één paashaas te vinden. Als je goed kijkt!
Die illustraties over telkens twee pagina's zijn zeer intens van kleur en geven blijk van heel veel fantasie: de manier waarop de dieren aangekleed zijn, de inrichting van hun huisjes, ... het is allemaal om ter grappigst.
De tekst bevat veel herhaling, wat jonge kinderen wel op prijs stellen. De mooie prenten en het zoekelement doen de rest!