Dit is het geheime dagboek van Juna en de lezer heeft het voorrecht om het te mogen lezen. De kleine Juna houdt er haar avonturen met buurjongen Léon in bij. Nathalie de Vuyst creëerde een geheel van rijkelijk geïllustreerde korte verhaaltjes van telkens een drietal bladzijden. De onderwerpen gaan van triest naar vrolijk, zonder altijd heel speciaal te willen zijn: een grommende hond of een wedstrijdje in drolletjes maken. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat de dagelijkse beslommeringen van Jip en Janneke ergens op de achtergrond als inspiratie aanwezig zijn.
Zoals gezegd werden in het boek heel wat prenten verwerkt, eigenlijk lijken die zelfs te primeren op de tekst. Je kan er dan ook voor kiezen om het boek als een kijkboek door te nemen. De figuurtjes zijn eenvoudig, met grote expressieve ogen en bolle wangetjes. Door de afwisseling in het kleurenpalet krijgt elk verhaaltje een aparte sfeer.
Leuk omwille van de illustraties, maar toch heb ik het gevoel dat de illustratrice beter voor een samenwerking met een schrijfster had gekozen in plaats van het hele werk alleen te maken. Een goede samenwerking had dit boekje toch nog tot een hoger niveau kunnen tillen.