Het grote boek van Vos, Haas en Uil' bundelt drie eerder uitgegeven prentenboeken opnieuw op groot formaat: 'Een buur voor Vos en Haas' (2006), 'Vos en Haas op zoek naar koek'(2006), en tenslotte 'Vos en Haas op het feest van Uil'(2008). In het eerste verhaal wordt Uil de nieuwe buur van Vos en Haas. Ze helpen hem bij het inrichten van zijn nieuwe woonst en ze mogen ook heel wat spulletjes mee naar huis nemen. In het tweede deel heeft Vos onbedwingbare zin in koek. Alle ingrediënten voor het bakken van koek zijn in huis, maar Vos herkent ze niet. Hij zoekt overal, zowel binnen- als buitenhuis, waarbij heel wat voedingswaren de revue passeren. Als hij terug thuis komt, hebben Haas en Uil natuurlijk van alles gebakken. In ’Vos en Haas op het feest van Uil’ is Uil jarig. Uil heeft een kroon op zijn kop, en is een taart met kaarsjes. Uil wil best taart, maar hij wil ook dat de kaarsjes blijven branden, en dat is weer niet naar de zin van Vos want die heeft zin in koek. Gelukkig weet Haas voor alles een oplossing. De kwaliteit van deze verhalen staat buiten kijf. Beeld en taal houden elkaar in evenwicht en worden op speelse wijze met elkaar verbonden. De prenten – in al hun eenvoud - zijn uiterst geraffineerd, vol detail. Ze zijn komisch, aandoenlijk en ook enigszins geschift. En dat geldt ook voor de taal: eenvoudige, kernachtige zinnen met woorden die zelden meer dan drie lettergrepen bevatten, en toch sprankelend en krachtig. Sylvia vanden Heede brengt, ondanks de beperkte en eenvoudige woordenschat die aangepast is aan de allerkleinsten, een grappig verhaal vol met kleine woordspelletjes en taalgrapjes, waardoor ook oudere kinderen hier nog van kunnen genieten. Het grote formaat maakt dit erg geschikt voor klassikaal gebruik. De licht gekartonneerde bladzijden kunnen tegen een stootje. Door dit soort boeken gaan kinderen van lezen houden.