Zo af en toe krijg je zo’n boek in handen en dan vraag je je glimlachend af: “Hoe bedenken ze het?”. Dit boek is er zo eentje. De gevaarlijke gereedschapskoffer werd wat toegankelijker gemaakt voor peuters. Natuurlijk zal het echte werk net wat interessanter en stoerder zijn, maar met deze allereerste gereedschapskoffer kunnen kleine ukjes onder begeleiding toch ook al aan de slag. Tegelijk oefen je de motoriek en het tellen tot vijf.

Het meetlint beperkt zich nog tot het verschuiven van een plaatje. Voor het draaien aan moeren, het vastschroeven van vijzen, het inkloppen van spijkers en het zagen van hout heb je wel werkgerief nodig. Een kartonnen moersleutel, schroevendraaier, hamer en zaag zijn als een puzzelstuk in het boek verwerkt. Zelfs aan de spijkers werd er gedacht. Je kan ze makkelijk uit het boek halen en er dan de opdracht mee uitvoeren.

Op het eerste zicht allemaal best wel leuk, maar al snel stelde ik me de vraag: “Hoe lang blijven de attributen in dit boek leven?” Ook al is het geheel stevig vormgegeven, het blijft natuurlijk wel karton. En is dit karton wel stevig genoeg voor hapgrage peutermondjes of brutere peuterhandjes? De handelingen die moeten gebeuren zijn ook niet al te gemakkelijk en worden het best met zachte hand uitgevoerd. Of dit een haalbare kaart is, zal afhangen van de begeleider.

Het boek is absoluut verzorgd vormgegeven, met aantrekkelijke kleuren en een minimum aan tekst. Het ziet er vrij robuust uit, met de dikke kartonnen bladzijden. Het gereedschap was beter ook van deze dikte geweest (maar dan werd het boek zelf ook dubbel zo dik). Een leuk cadeauboek voor de doe-het-zelvers in spe.