Als de lente aanbreekt, komt er een einde aan de lange winterrust van de das. Hij laat zich verwarmen door het zonlicht en gaat op zoek naar voedsel. Op zijn weg kruist hij nog andere dieren. In de zomer luistert de zwaluw naar het zomerlied van de kikkers, die zich verstoppen voor de uil. Als de herfst stilletjes het land insluipt, zien we hoe de eekhoorn noten verzamelt. Ook andere dieren ruiken de herfst: het hert, de vos, de haas en de egel bereiden zich voor op de winter, elk op hun manier. De das ziet de trekvogels in de grijze lucht en kruipt kort daarna in zijn hol. Diep onder de grond wacht hij tot de zon de aarde weer verwarmt. Nicole de Cock maakte voor dit boek gebruik van de scrapeboardtechniek. Deze techniek werd in de negentiende eeuw vaak gebruikt. Hierbij wordt een illustratie met een scherp mes uitgesneden in een laag witte Chinese klei, die bedekt werd met een dunne laag zwarte inkt. Het resultaat is grover dan een ets, maar fijner dan een houtsnede. Misschien is het daardoor dat er een zweem ouderwetse nostalgie over dit boek hangt? In ieder geval zijn de illustraties een lust voor het oog. De settings zijn levensecht en erg krachtig in beeld gebracht. Het samenspel van tekst en illustratie is absoluut geslaagd. Erg mooi is de prent met de slapende uil: de tekst loopt over de linkerpagina grillig door en gaat zo bijna naadloos over in de tak waarop de uil zit. Knap gedaan en erg creatief. De illustraties zijn zwart-wit en beslaan één pagina. De andere pagina heeft telkens een andere kleur en bevat een korte poëtische tekst, waarvan de woorden soms bijna letterlijk van het blad dwarrelen. Die tekst is bovendien gezet in letters die door Debbie Saul gemaakt zijn, op basis van een paar scrapes van Nicole de Cock. Op die manier ontstond er een mooi, nieuw font. Het lijkt wel of elke letter op zich een illustratie is, zonder dat die daardoor zijn functie als letter mist. Het is ook leuk om met kinderen op zoek te gaan naar het verband tussen de illustratie en de wijze waarop de tekst neergezet werd. Natuurlijk ga je ook op zoek naar de das, die op sommige pagina’s heel prominent aanwezig is, maar die je op andere pagina’s dan weer echt moet gaan opspeuren. ‘Het jaar van de das’ is een echt pareltje geworden. Je krijgt niet alleen een mooie impressie over de vier seizoenen heen, het leven van de das kan je even volgen, maar het is vooral genieten van de mooie prenten en de heerlijk kabbelende tekst.