Het jaar van de leugen
Daantje is een meisje van veertien jaar. Haar ouders zijn gescheiden en ze woont bij haar moeder. Haar vader is op Kreta gaan wonen. Daantje heeft het erg moeilijk met deze situatie. Haar oom Wout maakt het alleen nog maar erger: hij komt te pas en te onpas bij hen binnenlopen en hij probeert de vaderrol over te nemen. Daantje liegt dat hij haar heeft misbruikt. Haar broer, Sander, steunt haar hierin want hij heeft naaktfoto's op de gsm van Wout ontdekt. Voor Daantje het goed en wel beseft, begint de leugen een eigen leven te leiden. Haar moeder neemt haar zelfs mee naar de politie. Ze zwijgt er echter als een graf. Dit tot grote ergenis van haar moeder, die op Daantje blijft inpraten. Daantje kan er niet meer tegen, stapt uit de auto en loopt weg. Met de hulp van haar goede vriendin reist ze naar haar vader. Daar verblijft ze een paar dagen om dan samen met hem terug te gaan naar huis. Terwijl haar moeder en vader voor de eerste keer sinds hun scheiding weer praten, wordt ze opgevangen door haar zus, Iris. Wanneer Daantje ziet hoe haar moeder eronder lijdt, besluit ze de waarheid te vertellen. Het boek is niet zozeer spannend, maar wel prachtig verteld. De auteur is er perfect in geslaagd om de gedachtewereld van een veertienjarig meisje over te nemen. Je komt perfect te weten waarom Daantje iets doet, wat ze hoopt of denkt, .... Er komen verschillende thema's, zoals incest, leugens, scheiden, dementie, ... aan bod. Toch wordt het nergens te zwaar dankzij de subtiele humor die doorheen het boek gebruikt wordt. Het is geen boek dat je zo snel mogelijk uitleest om het einde te kennen, maar het is een boek voor iedereen die geniet van originele, fijne beschrijvingen.