De zomer is voorbij en Ruby moet terug naar school. Ze heeft niet echt veel zin, vooral niet na wat er vorig jaar gebeurd is: de hele school is ervan overtuigd dat ze een slet is en ze is haar vriendinnen kwijt. Toch bouwt ze langzaam maar zeker haar leven weer op: ze blijft naar dokter Z (haar psycholoog) gaan, ze neemt een baantje in de zoo, ze krijgt nieuwe vrienden, ze wordt zelfs opnieuw verliefd. En haar favoriete hobby? Het lezen in en actualiseren van het Jongensboek: een schat aan versiertips en gedragsregels of … ,zoals ze het zelf noemt: “Een studie naar gewoonten en gedrag. Inclusief een handleiding om ze te temmen.” Het is via flarden uit dit Jongensboek dat we te weten komen wat er vorig jaar precies allemaal gebeurd is. Waarom mijdt iedereen haar als de pest? Waarom zijn haar beste vriendinnen allemaal ex- vriendinnen geworden? En hoe zal ze hier mee omgaan? Het gaat hier om een vervolg op '15 jongens, 4 kikkers en ik'. Je moet deel 1 niet echt gelezen hebben om te kunnen volgen. Tegen het eind van het boek weet je precies wat er gebeurd is. E. Lockhart weet op een rake manier het tienerleven te beschrijven. De emoties, de kliekjes en het favoriete gespreksthema: jongens! Ruby is een buitenbeentje om vele redenen. Ze heeft een beurs op een school vol kinderen van advocaten en internetmiljonairs. Ze moet dus ook een baantje nemen als ze geld wil. Door het voorval van vorig jaar is ze een "erkende leproos met een sletterige reputatie". Tja, als je dit bij de gewone puberproblemen voegt, moeten er wel problemen van komen. Maar ze slaat zich er doorheen, dankzij haar observatievermogen, gevoel voor humor en relativeringzin. Ze is niet bang om in eigen boezem te kijken en … haar conclusies te trekken. De schrijfster deelt naar mijn mening dit observatievermogen en gevoel voor humor. De lay-out is origineel: de flarden uit het Jongensboek, de voetnoten en het verhaal zullen uiteindelijk het Meisjesboek worden. Hiervoor is vast een plaats in de chicklit- literatuur. Ik weet niet of het na het eerste boek niet een beetje teveel van hetzelfde wordt. Maar dat probleem doet zich waarschijnlijk niet voor. Diegenen die voor het tweede deel gaan, houden duidelijk van het genre. Diegenen die met dit deel begonnen zijn, kunnen er nog altijd voor kiezen deel 1 al dan niet te lezen …