Op een boerderij wonen en werken de dieren samen. Ze doen allemaal hun best en iedereen heeft zijn taak. Toch beginnen de ganzen te morren en te roddelen. Zij vonden het beter toen hun eiland, dat midden in de vijver ligt, alleen van hun was. Toen was alles toch veel beter en mooier. Het geroddel en de onvrede wordt steeds groter en op een bepaald moment besluiten ze de brug tussen de boerderij en hun eiland te slopen. In het begin verandert er niet veel en doet iedereen verder zoals ze gewoon waren, maar stilaan merken ze dat het toch niet zo ideaal is als ze gehoopt hadden. Ze missen hun vroegere vrienden, niet alleen voor het werk, maar ook voor de warmte, gezelligheid en hun veiligheid; zoals toen hun vrienden van de boerderij hen beschermden tegen de vossen door een hels kabaal te maken. Nu beseffen ze dat beter af waren toen ze één waren.

Een verhaal voor kinderen, met een kwinkslag naar de volwassenen, want welk eiland wil er nu afscheiden van de rest hoewel ze samen best hun plan trokken? Dat zal kinderen nu niet bezighouden, maar het is een idee om even bij stil te staan voor volwassenen. Dit idee wordt doorgetrokken van dier naar mens met een verwijzing zoals: 'De situatie was niet perfect en ze waren het niet altijd met elkaar eens (dat zijn dieren bijna nooit). Maar iedereen vond het prima zo.', weet je dat het niet alleen over dieren gaat. Zo een vermelding tussen haakjes komt geregeld voor. Tekst en tekening sluiten perfect op elkaar aan en versterken elkaar. Zoals het moment wanneer de roddels het hoogtepunt bereiken, dan worden de kleuren donker en dreigend, de schaduwen lang en de gezichten van de ganzen verschrikkelijk streng. Knap is dan weer hoe je meevoelt met de eenden die er heel beteuterd bij zitten omdat zij van mening verschillen, maar te klein en onbeduidend zijn om weerstand te bieden. Heerlijk zijn de fijne details die het boek dat ietsje meer geven. Zoals in het begin een tafereel met mama en papa eend met hun kuikens is afgebeeld, en helemaal op het einde eendenkuikens zonder ouders, maar met een heleboel jonge vriendjes zoals biggen, lammetje en gansjes getekend zijn. Ook hoe de vossen zich zachtjes in het water laten glijden is met veel gevoel weergegeven. Een heel toegankelijk prentenboek met meer boodschap dan je op het eerste gezicht zou vermoeden.