In deze bundel staan twaalf verhalen over het feest van Kerstmis. Het zijn navertellingen van oude mythen en bestaande verhalen. Zes van de twaalf verhalen zijn christelijk geïnspireerd. Elk verhaal wordt ingeleid, de ene keer al duidelijker dan de andere. Het eerste verhaal gaat over de herders die de kleine Jesus bezoeken, verteld vanuit het standpunt van de jongste herder. Het tweede gaat over de Noorse godenwereld en over het gebruik om onder de maretak door te lopen en te zoenen. Dan gaat het over hoe Moslims het verhaal van de geboorte vertellen. Ook voor hen is Isa (Jezus) een profeet. Op p. 36 staat een eigenaardige uitspraak. De engel zegt: "Niet spreken maar zeg tegen de eerste ..." Moeilijk uit te voeren opdracht. Het vierde verhaal gaat over de eerste christenen in het Romeinse rijk. De inleiding is stuntelig en verward. Het verhaal over het kerstfeest van Franciscus van Assisi is belerend. Daarna gaat het over het kerstfeest van Barentz en zijn mannen op Nova Zembla in 1596. Vervolgens wordt verteld hoe het Nederlandse sinterklaasfeest Santa Claus werd en verschoof naar eind december in de nieuwe wereld (V.S.) in 1625. 'De notenkraker en de muizenkoning' is een navertelling van het mooie verhaal van E.T. Hoffmann uit 1816. Jammer genoeg is dit een flauw afgietsel van het oorspronkelijk sterke sprookje. Het tiende verhaal gaat over hoe de kerstboom geïntroduceerd werd in Frankrijk door een Duitse hertogin, die met de kroonprins trouwde. Het laatste verhaal gaat over driekoningen-zingen. Ik mis in deze bundel een bibliografie en een bronvermelding, die is er alleen voor één lied. De navertelling doet soms geen recht aan de op zich sterke verhalen.