Na de dood van zijn vader raakt Koen helemaal op drift. Hij rookte wel eens een jointje, maar hij raakt nu meer en meer verknocht aan andere drugs. Het gaat dan ook bergaf met Koen en Natalia, zijn zus en grootste fan, kan deze verslaving maar moeilijk een plaats geven. Ze slingert tussen woede en angst en raakt enorm gefrustreerd als ook moeder laat blijken dat ze de situatie niet aan kan. Moeder mist de kracht om op Koen in te praten en laat zich telkens inpakken door diens mooie praatjes. Ook als Koen geld steelt en waardevolle spullen uit het huis verkoopt, reageert ze gelaten. De frustraties van Natalia nemen alleen maar toe. Dan verdwijnt Koen voor een langere periode, maar de politie kan hem vatten tijdens een inbraak. Hij belooft een ontwenningskuur te volgen, maar de drug heeft Koen meer in zijn macht dan iedereen kan vermoeden. Ook deze afkickpoging blijkt een loos praatje te zijn en Koen verdwijnt weer. Natalia en moeder blijven radeloos achter in een leeg huis en met bergen schulden. Maar dan verschijnt de politie weer: Koen werd ook nu gevonden… gestorven aan een overdosis. Het verhaal wordt verteld vanuit een ik-perspectief. Natalia beleeft het neerwaartse proces van haar broer met een enorme vertwijfeling en angst voor de toekomst, een haat voor de situatie waarin Koen hen dwingt, maar bovenal met een blijvende liefde voor Koen. De gebeurtenissen worden in korte en klare zinnen neergezet zonder al te veel toe te geven aan sentiment. Heldere feiten, daar is het om te doen. ‘Het oog van de naald’ is een adolescentenroman die een wereld schept waarin stelen, spijbelen, drugs en weglopen het thema zijn. Kortom, de harde realiteit voor sommige jongeren. Naast het diepmenselijk en persoonlijk drama dringt zich een tweede verhaal op en je vraagt je af of dit wel hoefde. Natalia ontdekt een depot van een dievenbende waar allerlei dure spullen opgeslagen liggen. Op een ingenieuze en behendige manier sleurt ze een televisie, stofzuiger, lekkere krab en een doos aanstekers uit het depot. Tijdens haar laatste rooftocht wordt ze door de dieven gesnapt, maar met een stevige trap in het kruis van een van de mannen, weet ze te ontkomen aan haar belagers. Dit tweede verhaal is erg ongeloofwaardig en staat lijnrecht tegenover de levensechte geschiedenis van Koen en Natalia. Het verstoort de realistische weergave, brengt er wel spanning in, maar is mijn inziens echt overbodig. Het verhaal wordt in dertien hoofdstukken met heel toepasselijke titels verteld. De eerste titels geven de neerwaartse spiraal aan waarin Koen zich bevindt, vervolgens verwijzen ze naar Natalia’s rooftochten en uit de laatste titels kan je vermoeden dat het voor Natalia enigszins goed afloopt. Ondanks het overlijden van Koen is er toch nog zicht op een betere toekomst.