1804. Vanuit Rotterdam verhuist Geertje Schmidt met haar pleegouders naar de streek rond Zeist. Op de heide bivakkeren 18.000 soldaten van Napoleon. Groepen marketenters proberen daar aan de kost te komen met de verkoop van voedsel en kleding. Het bijdehante Geertje houdt voor de soldaten een hondenshow om wat bij te verdienen. Zo komt ze in contact met François, zoon van de bevelhebber van het Bataafse leger. Intussen werpen de soldaten een piramide op van zand en zoden. Op de top plaatsen ze een obelisk. Deze Marmontberg werd herdoopt tot Pyramide van Austerlitz na de overwinning van Napoleon op de tsaar en de Oostenrijkse keizer. Dit monument uit de Franse periode bevindt zich in de provincie Utrecht tussen Zeist en Woudenberg. Volgens de auteur zit er binnenin een koker met de namen van alle soldaten die meegeholpen hebben met de bouw. Na het incidentrijke verblijf bij het uitgestrekte soldatenkampement vertrekt Geertje met haar familie naar Utrecht. Bedreven als zij is in het africhten van honden krijgt ze een job in de dierentuin van koning Lodewijk, later in de plantentuin van koning Willem. Een avontuurlijk verhaal, met humor verteld, over gewone mensen, die tweehonderd jaar geleden probeerden te overleven. Over sommige personen zijn we goed ingelicht: bijvoorbeeld over François, de vriend van Geertje, die een dagboek bijhield.