Deze bundel bevat vier eerder verschenen dierenverhalen van Max Velthuijs.
‘Het rode kippetje’ vertelt over een hard werkend kippetje dat van niemand hulp krijgt wanneer ze het vraagt aan de luilekkerende dieren. Niet bij het graan zaaien, onkruid wieden, graan oogsten, graan malen en brood bakken. Ze doet het allemaal alleen. Wanneer ze tot slot vraagt wie wil helpen het brood op te eten, komen kat, hond en eend eraan. Maar neen hoor, dat kan het rode kippetje ook wel alleen.
In ‘De eend en de vos’ komt eend tijdens haar wandeling vos tegen. Die lust wel een lekker hapje eend. Maar eend verzint steeds een smoesje om te ontsnappen, tot ze erin slaagt vos in de val te lokken. Uiteindelijk worden ze vrienden.
Ook ‘De beer en het varkentje’ gaat over hard werken en lui zijn. De luie beer maakt zich geen zorgen over de toekomst, terwijl varkentje daarentegen zeer ijverig is en hard werkt om voor de winter klaar te zijn. Wanneer het winter wordt, komt beer bij varkentje aankloppen. Varkentje zet hem aan het werk en samen redden ze het wel.
In het laatste verhaal ‘De gevaarlijke reis’ schrijft koning leeuw een brief naar zijn beste vriend in Amerika. De raadsheer vindt dat de brief op de post moet, maar de trouwe dienaar van de koning betrouwt het niet en gaat de brief achterna. Gelukkig maar, want het loopt inderdaad mis met de brief. Dankzij de dienaar komt het goed.
In een eenvoudige, maar toch rijke taal en met vrolijke, expressieve prenten in frisse kleuren worden situaties treffend vastgelegd. De verhalen zijn goed opgebouwd naar een verrassend einde toe. Ze leveren stof tot nadenken en geven aanleiding tot praten en filosoferen. De tekst staat onder de illustraties die in een soort gekleurd kaderje op een witte bladzijde.
Het geheel spreekt aan, maar het is wel vreemd dat onder eenzelfde titel en bijna identieke kaft een bundel verschijnt die anders is samengesteld, met minder verhalen, waarvan drie identiek met die in de vorige bundel.