Nikki gaat samen met haar moeder naar een eiland waar voor het eerst in honderd jaar opnieuw mensen van het vasteland worden toegelaten. Haar verwende nichtje, de iets oudere Jennifer, gaat ook mee. Beide meisjes hebben geen zin in de vakantie. Ze moeten in tenten slapen en zullen het een week zonder stromend water en internet moeten doen.
Al gauw blijkt er iets aan de hand te zijn met het eiland. De bewoners worden gegijzeld door criminelen en Alan, de zoon van de vermoorde leider van het eiland, wordt gevangengehouden. Enkel hij kan de bewoners bevrijden. Eija, een meisje van het eiland, gaat naar hem op zoek en de meisjes besluiten om haar te helpen. Ook al is de opgetutte Jennifer daar niet meteen voor te vinden. Zo gaan ze op avontuur en zetten ze hun leven op het spel …
Het verhaal is heel erg spannend en vlot geschreven. Als lezer wil je echt te weten komen wat er aan de hand is. Nikki en Jennifer zijn twee uitersten, maar geleidelijk groeit hun vertrouwen in elkaar en worden ze bevriend. Ze kunnen Alan redden en er ontstaat een prille verliefdheid tussen hem en Nikki. Jammer dat we niet te weten komen wat er verder gebeurt met de inwoners. Hier en daar verliest het verhaal zijn geloofwaardigheid.