Het verhaal van Donker heeft iets magisch. Die magie zit in de prenten, zoveel is duidelijk. Hoewel Marit Kok filmmaker is, heeft ze hier haar uiterste best gedaan om met enkel foto’s het verhaal van Donker neer te zetten. De decors die ze daarvoor bouwde zijn fantastisch. Donker zelf is een wezentje met een enorm grote aantrekkingskracht op kinderen. Simpel, maar dat treft zijn doel. De belichting van de illustraties zorgt voor een feeërieke sfeer.

Wie er meer over wil weten kan eens gaan kijken op de website van de auteur. Daar tref je een filmpje aan over hoe dit boek tot stand is gekomen en kan je al het harde labeur zien.

Wie vervolgens ook een stukje van het boek wil horen, raad ik de trailer aan. Het is een superleuk filmpje dat je zal warm maken om het boek zelf eens te lezen.

Wanneer ik het boek zelf voorlees, mis ik het achtergrondmuziekje en de beweging wel. Het voorlezen van zo’n lange tekst waarbij het rijm heel de tijd hetzelfde is, voelt als het opdreunen van een nieuwjaarsbrief. De boodschap is al lang duidelijk en de rijmwoorden zijn wat ver gezocht (bv. Sterrenflonker rijmt op donker). Daardoor doet de tekst wat afbreuk aan de mooie prenten in dit boek. Zonder tekst houdt het boek zichzelf echter ook niet recht. Zo spring je opeens van een grot naar het midden van een straat in het dorp. Dat maakt dat de samenhang ontbreekt. Die samenhang kan je enkel in de boodschap vinden: de schoonheid van het donker. Maar één ding is zeker, die boodschap is wél aangekomen!