In een rustig dorpje, waar de inwoners zich eerder vervelen, dwarrelen op een dag veertjes naar beneden, elk met een toegangsticket voor 'het vliegende circus'. Op de afgesproken dag verzamelen alle inwoners op het veld bij de grote boom. Plotseling dwarrelt een vliegende circustent neer en muziek kondigt het begin van een magisch spektakel aan. De circusdirecteur begint een betoverend verhaal te vertellen, maar wat bijzonder is, is dat elke toeschouwer een ander verhaal hoort – een herinnering, een sprookje of iets waarvan ze dromen. De verhalen worden zelfs zichtbaar! Nadat de verhalen verdwijnen, worden de toeschouwers getrakteerd op een dans van insecten op een mooie melodie, gevolgd door een zwerm bijen en uiteindelijk een gouden waterval die nieuw leven brengt en plantjes doet groeien. De toeschouwers kijken betoverend naar het schouwspel. Wanneer de nacht valt, verschijnen vuurvliegjes en in de schaduw wordt een bewegend verhaal zonder woorden verteld. Vervolgens komen de toeschouwers in zee terecht, waar ze vissen kunnen aaien en zo worden ze van de ene verbazing in de andere geleid. 

Dit prentenboek is gericht op oudere kinderen. Er wordt niet echt een verhaal verteld. Het is eerder een ode aan de natuur. De poëtische tekst neemt telkens een volledige bladzijde in beslag. Deze tekst staat links en de paginagrote illustratie, rechts. De illustraties zijn prachtig. De kleuren zijn eerder donker maar ze brengen de lezer in de juiste sfeer. Regelmatig trekt een vetgedrukt woord de aandacht (onvergetelijke, niks, het vliegende circus, zee, bos, schaduwact ...). Hoewel het verhaal niet spannend is, probeert het de lezer te boeien met z'n magische sfeer. Het is een lang verhaal met als onderliggende boodschap om beter voor de natuur te zorgen. Maar het is moeilijk om de aandacht tot het einde vast te houden. De illustraties passen perfect bij deze sfeer en versterken de betoverende ervaring van het boek.