Op een dag heeft Schaap een grote drang om haar weide te verlaten en de wereld in te trekken. Ram, Os, Kip en Vogel gaan mee, zonder te weten waar ze naartoe gaan. De onzekerheid bij de reizende dieren is groot, ze zijn zelfs een beetje bang, want ook Schaap weet niet waar hun tocht zal eindigen. “En wat als je honger krijgt?”, vraagt Vogel. Onderweg legt Kip een ei, maar Schaap wil verdergaan. In de richting van het licht dat in de verte schijnt. Ze komen aan in een stal en daar gebeurt het: Schaap krijgt een lam! En dan krijgen ze bezoek van een man en een vrouw, die een klein kindje in haar armen wiegt.   

Een heel mooi kerstverhaal zonder de schijnwerpers op Maria en Jozef te zetten. Zij zijn pas op de laatste dubbele pagina te zien. Hier zijn het de dieren die onderweg zijn en bij toeval verenigd worden met het koppel. De sfeer in het verhaal zit meteen goed. De tekst is eenvoudig, zonder een woord te veel. De illustraties zijn zacht en rustgevend door de verschillende tinten van rood: van ochtendgloren tot avondgloed. De dieren zien er vastberaden uit, maar anderzijds ook kwetsbaar. Het verlangen om ‘veilig en goed terecht te komen’ is groot. Aan het einde vormen mens en dier één gezellige familie. Een mooi en universeel kerstverhaal!