Hoe ik de vissen leerde vliegen
Dit boek is weer een titel uit de reeks Tijgerlezen, waar er geen rekening wordt gehouden met AVI-niveaus. Er zijn geen beperkende regels voor de auteurs, maar ze houden wel rekening met beginnende lezers. Op die manier krijg je fijne en vlotte verhalen voor beginnende lezers. En daar is dit boek geen uitzondering op. Je krijgt een klein, ontroerend verhaal over een jongen en zijn opa’s. Wat ze je kunnen leren, en hoe je samen herinneringen maakt.
Ulf logeert bij zijn opa. Om te bewijzen dat hij niet lui is, krijgt hij allerlei taakjes van opa. Hij lijkt wel zijn slaafje. Tot Ulf's andere opa hem komt redden.
Het verhaal is mooi vormgegeven. De meeste bladzijden hebben een witte achtergrond met zwarte letters. Dat is heel eenvoudig en goed voor startende lezers. En dan komt er plots een dubbele bladzijde, waar de kleuren af spatten. Een leuk contrast om de lezer geboeid te houden.
Een verhaal dat een duidelijk geschreven is door een Scandinavische auteur en dat zich afspeelt op een rustig eiland in de natuur.